Cemal Peker:Madde Bağımlılığıyla Mücadelede Yeni Dönem: Ceza Değil, Eğitim Odaklı Çözüm Şart! Sadakat Gazetesi – Özel Haber

BEĞENDİM

ABONE OL

Madde Bağımlılığıyla Mücadelede Yeni Dönem: Ceza Değil, Eğitim Odaklı Çözüm Şart!

Sadakat Gazetesi – Özel Haber

Uyuşturucu bağımlılığı, yalnızca bireyin değil, ailesinin ve toplumun tamamının karşı karşıya kaldığı en büyük tehditlerden biri olarak her geçen gün daha da derinleşiyor. Çözüm olarak bugüne kadar uygulanan cezai yöntemlerin yetersiz kaldığı, bağımlı bireyleri topluma kazandırmak yerine onları daha da çıkmaza sürüklediği artık bir gerçek. Oysa bağımlılıkla mücadelede asıl hedef, bireyi dışlamak değil, onu eğitmek ve rehabilite ederek hayata yeniden kazandırmak olmalıdır.

Türkiye genelinde, özellikle cezaevlerine gönderilen madde bağımlılarının büyük çoğunluğu, tahliye sonrası bağımlılıklarına kaldıkları yerden devam ediyor. Bunun en büyük nedeni, bağımlılığın yalnızca bir suç değil, aynı zamanda ciddi bir sağlık ve sosyal uyum sorunu olmasıdır. Bağımlılar için rehabilitasyon sürecinin cezaevinde değil, devlet destekli eğitim ve tedavi merkezlerinde gerçekleşmesi gerektiği aşikâr.

Cezaevleri Çözüm Değil, Aileleri Parçalanmış Bireyler Yetiştiriyor

Madde bağımlılığı nedeniyle cezaevine giren her bireyin ailesinin bu süreçte büyük bir yıkım yaşadığı kamuoyunca bilinen bir gerçek. Eşler ayrılıyor, çocuklar anne ya da babalarından uzaklaşıyor, bağımlının içinde bulunduğu ruhsal boşluk daha da derinleşiyor. Özellikle çocuk ve genç yaştaki bağımlılar için cezaevi, rehabilitasyon yerine onları suça daha fazla yönlendiren bir ortam hâline geliyor.

Peki, çözüm ne olmalı?

Uyuşturucu bağımlılığıyla mücadelede, modern dünyada başarıyla uygulanan yöntemlerden biri olan rehabilitasyon ve eğitim merkezleri, Türkiye’de de yaygınlaştırılmalı. Denetimli serbestlik kapsamında bağımlılar, cezaevine girmek yerine devletin kontrolündeki rehabilitasyon merkezlerinde eğitim, terapi ve meslek edindirme programlarına yönlendirilmelidir.

Tedavi Sürecinde Aile Desteği Şart

Bağımlılık, bireyin yalnızca kendisini değil, tüm ailesini etkileyen bir hastalıktır. Ancak mevcut sistemde, bağımlıların tedavi süreçlerinde ailelerin yeterince yer almadığı görülüyor. Oysa bağımlılıkla mücadelede en büyük güç, aile desteğidir. Birçok araştırma, bağımlı bireylerin aileleriyle birlikte rehabilitasyon sürecine katıldığında, tedavi başarı oranlarının çok daha yüksek olduğunu ortaya koyuyor.

Ailelerin rehabilitasyon sürecine dâhil edilmesi, hem bağımlının hayata yeniden tutunmasını sağlar hem de aile içi bağları güçlendirerek gelecekte benzer sorunların önüne geçer.

Uyuşturucuya Erişim Kolay, Çözüm Yetersiz!

Bugün Türkiye’de uyuşturucuya ulaşımın giderek kolaylaştığı ve hatta sosyal medya üzerinden bile bağımlılık yapıcı maddelerin satıldığı biliniyor. Buna karşılık, bağımlılıkla mücadelede kullanılan yöntemlerin hâlâ yetersiz olduğu bir gerçek.

Bu noktada yapılması gerekenler:
Gümrüklerde ve sınır kapılarında denetimlerin artırılması,
Sosyal medya üzerinden yapılan yasa dışı satışlara karşı siber güvenlik önlemlerinin güçlendirilmesi,
Bağımlılıkla mücadelede yazılı ve görsel medyanın daha aktif kullanılarak farkındalık çalışmalarının artırılması.

Tedavi Merkezleri Yetersiz, AMATEM’ler Yalnız Başına Çözüm Değil!

Bağımlı bireyler için en bilinen tedavi merkezi olan AMATEM’ler (Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi Merkezleri), sadece detoks süreciyle sınırlı bir hizmet veriyor. Ancak bağımlılığın gerçek tedavisi, sadece fiziksel arınmayla değil, ruhsal ve zihinsel rehabilitasyonla mümkündür. Bu yüzden AMATEM’lerin yanı sıra uzun süreli rehabilitasyon merkezlerinin kurulması hayati önem taşıyor.

Örnek olarak:
İtalya’daki San Patrignano modeli, bağımlı bireyleri yalnızca detoksa sokmakla kalmayıp, onları iş hayatına ve sosyal yaşama yeniden kazandırıyor.
Türkiye’de Gaziantep’te faaliyet gösteren Oya Bahadır Yüksel Bağımlılık Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezi, bu alanda önemli bir model oluşturuyor.

Ceza mı, Tedavi mi? Devletin Yeni Bir Sistem İnşa Etmesi Gerekli!

Bağımlı bireylerin suça karışmaları halinde onlara cezaevi yerine zorunlu rehabilitasyon hakkı tanınmalı. Eğer bağımlı bir birey suç işlediyse, ona şu seçenek sunulmalı:
Cezaevine mi gitmek istiyorsun, yoksa zorunlu rehabilitasyon sürecine mi dâhil olmak istiyorsun?

Bu sistem sayesinde, bağımlılar hem denetimli hem de kontrollü bir rehabilitasyon sürecinden geçerek, bağımlılıklarından kurtulma şansı elde edebilirler.

Denetimli Serbestlik Sistemi Daha Etkin Hale Getirilmeli

2005 yılında yürürlüğe giren Denetimli Serbestlik Yasası, bağımlılar için bir umut ışığı olmuştu. Ancak mevcut sistemde bu süreç, bürokratik engellere takılarak işlevsiz hâle gelmiştir.

Bağımlılar için denetimli serbestlik sürecinin yalnızca bir kağıt üstü işlem olmaktan çıkarılıp, gerçek bir rehabilitasyon ve eğitim sürecine dönüşmesi gerekmektedir.

Bağımlılıkla Mücadelede Devlet, Aile ve STK’lar İş Birliği Yapmalı

Bağımlılıkla mücadele, yalnızca bireyin veya ailenin değil, devletin de sorumluluğundadır. Bugün birçok kamu kuruluşu ve sivil toplum örgütü, bağımlılıkla mücadelede farklı çalışmalar yürütüyor. Ancak bu çalışmalar koordinasyonsuz olduğu için etkin sonuçlar alınamıyor.

Bağımlılıkla mücadelede bir merkezden yönetilen, denetlenen ve sürdürülebilir bir sistem kurulması şarttır. Önerilen en önemli adımlardan biri, Bağımlılıkla Mücadele Müsteşarlığı gibi bir kurumun oluşturulmasıdır. Böylece tüm çalışmalar tek bir çatı altında toplanarak, sistemli ve kalıcı çözümler üretilebilir.

Bağımlılar İçin Yeni Bir Umut: Sosyal ve Ekonomik Destek Mekanizmaları

Bağımlı bireylerin tedavi sonrası yeniden sosyal hayata uyum sağlaması için iş imkânları sunulmalı, belirli bir süre kamu hizmetinde çalışmalarına olanak tanınmalıdır.

Ayrıca, bağımlılık geçmişi nedeniyle sabıka kaydı olan bireylerin uzun vadeli temiz kalmaları durumunda sicil affı gibi bir uygulamayla desteklenmesi, onları suça yönelmekten alıkoyabilir.

Bağımlılıkla Mücadelede Yeni Bir Döneme Girilmeli!

Bağımlılıkla mücadelede bugüne kadar uygulanan yöntemlerin yetersiz olduğu açıkça ortada. Ceza yerine eğitim ve rehabilitasyon odaklı bir sistem kurulmalı, bağımlılar topluma kazandırılmalı, aileleriyle birlikte bu sürecin içinde olmalıdır.

Devletin yetkisi, toplumun desteği ve ailelerin sevgisiyle bağımlı bireyleri kurtarabiliriz!