Türkiye siyasetinde son yıllarda özellikle Milliyetçi-ülkücü camia üzerinden yürütülen tartışmalar, yalnızca bir parti rekabeti meselesi değildir. Bu tartışmalar, doğrudan devletin bekası, milletin birliği ve milliyetçi iradenin siyasal alandaki ağırlığıyla ilgilidir. Bugün yaşanan tabloyu doğru okumak için süslü söylemlere değil, siyasi gerçekliğe ve tarihsel hafızaya bakmak gerekir.
Milliyetçi Hareket Partisi’nden ayrılarak ayrı ayrı siyasi yapılar kuranların hâlâ ‘iktidar alternatifi’ iddiasıyla kamuoyuna sunulması, ne akılla ne de siyasetin doğasıyla örtüşmektedir. Altısı, yedisi bir araya gelemeyen; her biri farklı yönlere savrulan, ortak bir siyasi irade ve hedef ortaya koyamayan bu yapıların millet nezdinde gerçek bir karşılık bulması mümkün değildir. Bu iddiaya ancak siyaseti yüzeysel okuyanlar inanır. Milletin feraseti ise bu senaryoyu çoktan teşhis etmiştir.
Bu yapıların ortak bir paydası vardır: Yıllar boyunca bölücü yapılara karşı net, açık ve kararlı bir duruş sergileyememişlerdir. Türkiye’nin en kritik dönemlerinde ya sessiz kalmışlar ya da konjonktürel hesaplarla tutumlarını belirsizleştirmişlerdir. Dahası, milli duruşun tartışmasız olması gereken süreçlerde, bölücülerle aynı masalarda yan yana gelmekten imtina etmemişlerdir. Bugün de tablo değişmiş değildir. Bölücülere tek bir cümle dahi kurmaktan kaçınan bu çevrelerin, ağız birliği etmişçesine MHP’ye yönelmesi tesadüf değildir. Bu bir anlık refleks değil, bilinçli ve planlı bir tercihtir.
Çünkü mesele iktidar olmak değildir. Asıl mesele, MHP’yi yıpratmak, zayıflatmak ve milliyetçi-ülkücü hareketin devlet ve millet merkezli duruşunu dağıtmaktır. Tabanı bölmek, iradeyi parçalamak ve bu güçlü siyasal çizgiyi etkisiz hâle getirmek temel hedeftir. Bu nedenle oklar sürekli MHP’ye, liderine ve teşkilatlarına çevrilmektedir. Ayrılanlar, gittikleri her siyasi zeminde varlıklarını kendi projeleriyle değil, MHP karşıtlığı üzerinden tanımlamaktadır. Kendi siyasetini üretemeyenlerin, başkasına saldırarak ayakta kalmaya çalışması bu gerçeğin açık göstergesidir.
Oysa tarih nettir ve defalarca göstermiştir: MHP, baskıyla, ayrıştırmayla ve algı operasyonlarıyla zayıflatılabilecek bir yapı değildir. Çünkü MHP bir tabela partisi değildir. Bedel ödenerek kurulmuş, mücadelesi çileyle yoğrulmuş, kökü Türk milletinin tarihine ve devlet aklına dayanan bir davanın adıdır. Kişiler gelir geçer, dönemler değişir; fakat MHP’nin devletin bekası ve milletin bölünmez bütünlüğü konusundaki kararlı duruşu asla değişmez.
Bugün bu iradenin başında bulunan Devlet Bahçeli, günlük siyasi hesaplarla değil, uzun vadeli devlet perspektifiyle hareket eden bir liderlik anlayışını temsil etmektedir. Bu nedenle hedef alınan sadece bir siyasi parti değil; devlet aklını önceleyen milliyetçi çizginin bizzat kendisidir.
Gelinen noktada, bölücülere susup MHP’ye saldıranların kimlere ve hangi hesaplara hizmet ettiği milletin vicdanında çoktan hükmünü almıştır. Amaçları ne olursa olsun sonuç değişmeyecektir. Milliyetçi Hareket Partisi dün olduğu gibi bugün de dimdik ayaktadır. Bu hareket, tabelalarla kurulan geçici yapıların değil; bedel ödeyerek yazılmış bir siyasi tarihin adıdır. Ve bu irade, hiçbir hesap uğruna feda edilecek bir irade değildir.
News
