SADAKATİN BEDENİ YOK, RUHU VAR Yazan: Cemal Peker

  SADAKATİN BEDENİ YOK, RUHU VAR Yazan: Cemal Peker Hayatta herkes bir şey öğretir insana. Kimi nasıl seveceğini, kimi de bir daha asla güvenmemen gerektiğini… En yakında duran, bazen en uzağa nişan alandır. Bir gülümsemenin arkasında saklanan binlerce hesap, bir tebessümün ardında hazırlanan suskun tuzaklar vardır. İnsan, düşmanını tanır da dostunu tanıyamaz çoğu zaman. Çünkü ihanet, her zaman en içeriden gelir. Ve sadakat, kaybedilince öğrenilen en ağır değerdir. Güvendiğiniz insanların sizinle olması yeterli değildir. Bir gün onların sizin karşınıza geçmesi için yalnızca bir cümle, bir çıkar, bir an yeterlidir. Çünkü sadakat, pozisyondan değil karakterden doğar. Ve karakter, zamanla değil krizle sınanır. Toplum olarak sadakati genellikle yanlış okuyoruz. Birlikte yürümeyi sadakat sanıyoruz. Halbuki yürümek kolay; zor olan, fırtınada da aynı yönde kalabilmektir. Güç varken yanımızda olanları dost sanıyoruz. Oysa gerçek dost, güçsüzken de sesini yükselten, arkanızda değil yanınızda duran kişidir. Bugün herkes birbirinin gölgesinde yürüyor. Gerçek sadakat, gölgeye sığınmak değil, güneşe karşı yürümeyi göze almaktır. Gölgeyle birlikte yön değiştirenlerin sadakati değil, yalnızca menfaati vardır. Bir gün herkesin maskesi düşer. Bazıları sessizlikle, bazıları bir sözle, bazıları da sizin yokluğunuzla gerçek yüzünü gösterir. Kimin dost kimin düşman olduğunu anlamak için yıllar gerekmez; bir kriz, bir kavga ya da bir yükseliş yeterlidir. Çünkü çoğu insan sizinle değildir; sizin yerinizdedir. Sadakat, sadaka gibi dağıtılmaz. Hak eden bilir, hak etmeyen kullanır. En büyük hatamız, sadakati layık olmayana harcamaktır. Bu da bizi sadece tüketir. Güvendiğiniz insanlar size zarar veriyorsa, suç onların değil, onlara verdiğiniz yerdedir. Bazen susan sadıktır, bazen konuşan ihanet eder. Ama unutmayın, en tehlikeli düşman eski dosttur. Çünkü nereden vuracağını en iyi o bilir. O yüzden güven, sınırsız verilmez. Sadakat, sınanmadıkça ölçülmez. Ve her sadakat bir bedel ister. Bu yüzden, insan önce kendine sadık olmalı. Kendi duruşuna, kendi vicdanına, kendi onuruna… Geri kalan herkes yalnızca bir ihtimaldir. Güvendiğiniz insanları değil, güvenmeyi seçtiğiniz kendinizi sorgulayın. Hayatta sadakat zordur, çünkü menfaat çoktur. Gerçek dostluklar çıkarın sustuğu yerde konuşur. Kiminle yürüdüğünüz değil, kiminle yıkılmaya razı olduğunuz önemlidir. Ahmet Cemal Peker