Kimseye çaktırma!
Aranızda ben çok özelim diyeniniz var mı?
Ya da ben olmazsam şayet bu dünya anında durur diye iç geçireniniz.
Hatta bir az daha ileri gidip saçmalayarak, beni anam doğurdu diyeniniz!
Var mı böyle özel düşünceleri olan?
Ne yazıktır ki içimizde ve hatta attığımız her adımımızın karşılığında, böyle yalın ve sap gibi düşünceleri olan birilerimiz çokça mevcuttur.
Türlerinin son örnekleri değiller elbet ama ne hikmetse yanı başımızda bitivermelerinden dolayıdır ki, onları görmekten bıkkınlık geçirdiğimizden; aklımıza gözlerimizin zekatını vermediğimiz gelmiş olabilir.
Bu yüzdendir bu canlı olarak yaşadığımız işkencelerimiz.
Düşünsenize, adamı sırf tanışıklığınızdan dolayı makama getiriyorsunuz; başka da hiçbir özelliği yok ama daha mabadadı koltuğa değer değmez aklından “erişilmez olduğu” düşüncelerinin dolu dolu olduğu katarı harekete başlıyor, iyi mi?
Var bu kervanının sonunu sen merak eyle…
Şakşak beklentisi, mevcut.
Pohpohlanma, hak getire.
Yağlama durumu, her zaman müsait.
İnce ayar, sıkıntı yok.
Latife ise başköşede yer etmiş.
Ve işin yoksa buyur fayığ buradan yak, sonrasında git babana selam söyle.
Daha daha sonrasında ise vatandaşın bunlardan çektiğini gel de seyreyle…
İnanın yürek kaldıracak cinsten değil.
Elinden kağıt parçasını, sırtından cübbesini ve hatta elbisesini alsan geri kalan koskocaman bir sıfır.
Hani bir özlüsünden de özlü bir sözümüz vardı bizim;
Öyle insan ( adam) gördüm ki sırtında elbise yok, öyle elbise de gördüm ki; içinde insan (adam) yok…
Yani kefenini de belediye giydirecek dersek şayet, gittiğin yerde elbise de yok sırtında ve zaten adam değilsin, hiç olmadın da… İşte o zaman ne yapmayı düşünüyorsun merak ettik.
Bari şunun şurasında bir günlük ömrün kalmış, biraz adamlık adımı atıver de ardından namaza kalkanlara yalan söyletme bari…
Kime mi söylüyorum.
Kimseye çaktırma, aynaya bak anlarsın!
Uzman Gazeteci/Yazar
Hakan Dikmen
News
